Het team dat op zaterdag 5 oktober de 17e editie van de Zeeuwse Kustmarathon gaat bedwingen is opnieuw een stukje gegroeid. Het bestaat voorlopig uit 23 lopers, onder wie een recordaantal vrouwen. Vijf! De groei zit hem onder meer in het aantal ZLM-klanten dat toetrad. De belangstelling en het enthousiasme van hen was groot en de teamleiding had grote moeite met kiezen. De ene kandidaat was nog gemotiveerder dan de andere. Welkom Esther, Mark, Thomas, Angelique en Menno. Zet hem op en veel succes.
Nieuwe teamleden
Frits is ook nieuw, maar niet voor ZLM. Hij is er immers medewerker. We zijn benieuwd naar zijn prestaties, want Frits is nog zo groen als gras. Hardlooptechnisch gezien althans. Hij heeft nog nooit serieus hardgelopen en is nog maar anderhalve week in het bezit van hardloopschoenen. Zijn omgeving, inclusief zijn moeder, roept al weken in koor dat hij het niet gaat halen maar dat maakt Frits alleen maar vastberadener. En het team ook. Dat zal Frits door de voorbereiding heen slepen en hem naar een prachtig marathondebuut stuwen. Frits, zeg maar tegen je moeder dat ze op 5 oktober rond de klok van 17.00 uur in de Langstraat van Zoutelande moet staan. Met een mooie bos bloemen.
Ook nieuw is Jo-Annes. Ja, u leest het goed, Jo-Annes de Bat, de Zeeuwse gedeputeerde met onder meer sport in portefeuille. Hij loopt al lang rond met de stille wens om een marathon te lopen en ziet nu zijn kans schoon. Dat het niet om een bevlieging gaat blijkt wel uit het feit dat Jo-Annes alle trainingsdata van het ZLM-team (een stuk of 6) al heeft ‘geblokt’ in zijn agenda, onder het motto dat elke bestuurder (en ook alle anderen) ter harte zou moeten nemen: als je iets doet, moet je het goed doen.
De zevende nieuwe loot aan de stam is maar een beetje nieuw. Het is Danmar. In 2017 maakte hij deel uit van het eerste Kustmarathonteam en gaf toen even zijn visitekaartje af met een vlijmscherpe eindtijd. Vorig jaar was hij te druk, maar anno 2019 gaat hij weer naam maken in de ZLM-formatie.
Nieuwkomer nummer acht wordt ongetwijfeld het boegbeeld van het team. Het is Tim Pleijte, de winnaar van de Kustmarathon van 2016. In de voetballerij zou je Tim speler/trainer noemen. Hij loopt niet alleen mee, hij zal ook enkele trainingen voor zijn rekening nemen. Overigens is Tim, maar dat geheel terzijde, net vader geworden! Gefeliciteerd!
Oude bekenden
De rest van het team behoort zo’n beetje tot het meubilair. Alexander, Adri, Henny, Tjitte, Jessica, Peter, Marius, Norberth, Pieter, Ingrid, Lennart, Rein-Jan en de schrijver van dit stukje zijn oude bekenden. En dan vergeten we bijna nog Raymon, maar dat is niet zo gek. Vorig jaar meldde hij aan iedereen die het wilde horen dat hij zijn eerste en ook zijn laatste marathon gelopen had. Niet dus. Raymon doet gewoon weer mee en gaat volgens mij zijn tijd van vorig jaar dik verbeteren. Ziet u een hardloper in ZLM-shirt en witte gymbroek? Dat moet Raymon zijn.
Helaas hebben we ook afscheid moeten nemen van een aantal teamleden. Roos is 30 weken zwanger en kan daarom niet goed voorbereid aan de start verschijnen. Volgend jaar weer Roos? Emiel en Bert hebben gekozen voor een andere sportieve invulling van het zomerseizoen. En dan hebben we natuurlijk nog Dennis en Gérard. Zij zitten in China en blijven daar nog wel een poosje. Maar ze zijn ons nog niet vergeten.
Kick-off ZLM Kustmarathonteam 2019
Het eerste deel van de woensdagavond werd gevuld met praten. Er werd even teruggekeken op vorig jaar, de teamleden stelden zich voor, het programma voor dit jaar werd doorgenomen, kleding werd gepast en nog het een en ander. Daarna stond de eerste training op het programma. Een training onder leiding van Jos den Hollander van Zeeland Running, waar door sommigen met enige vrees naar werd uitgekeken. Een van diegenen was ik.
Het betrof de zogenaamde core-stability-training. Hierbij doe je allerlei oefeningetjes van 45 seconden elk, met als doel om met name de rompspieren te versterken. Dankzij die sterke spieren loop je makkelijker en raak je minder snel geblesseerd. Als je een beetje lenig bent is het allemaal niet zo zwaar, maar een stijve hark als ik heeft er grote moeite mee. Ik herinner me nog trainingen uit een vorig leven, toen ik nog tafeltenniste. In een circuitje zat ook stokstappen: met je handen houd je de uiteinden van een stok vast en je moet zo vaak als je kan over de stok stappen en weer terug. Zonder de stok los te laten. In een minuut lukte me dat in de regel precies nul keer. Er werd meewarig naar me gekeken en de trainer verweet me een gebrek aan inzet. Maar ik kon het echt niet.
Iedereen deed woensdagavond goed zijn best, te meer omdat we vanwege het lekkere weer buiten konden trainen. Er was een gevarieerd aanbod aan oefeningen, als ik goed geteld heb een stuk of 15, waarbij het lijf op allerlei manieren aan het werk werd gezet. Mij viel het niet eens tegen, maar wel heb ik 24 uur later enorme spierpijn.
Even gaan verzitten. Sorry.
Om heel eerlijk te zijn doe ik thuis ook core-stability-oefeningen, bijna dagelijks zelfs. Alleen wat langzamer en de makkelijkste. Het helpt je echt enorm om fit te blijven. En ik ben niet de enige, begreep ik gaandeweg de avond. Eigenlijk zou iedere hardloper dit moeten doen.
Zoals gezegd, de kop is eraf. Wat mij betreft is de zwaarste training al achter de rug, maar daar zal niet iedereen het mee eens zijn. Jos den Hollander en Tim Pleijte zullen de komen maanden vooral aan onze hardloopcapaciteiten gaan schaven, zodat we tijdens de Kustmarathon in onze ZLM-shirts een onvergetelijke indruk achter zullen laten. In de mooiste en zwaarste marathon van Nederland, de Zeeuwse Kustmarathon. We houden u op de hoogte.
Koen de Vries